🦣 Piosenki Na Pożegnanie Klas Maturalnych

Zapraszamy do obejrzenia filmiku z zakończenia roku szkolnego 2020/2021 - pożegnania klas ósmych.Nagrania wideo: Arkadiusz Konderak

Katalog Elżbieta Dębiec, 2013-07-08janów LubelskiUroczystości, Scenariuszepożegnanie klas maturalnych Scenariusz uroczystości pożegnania absolwentów klas maturalnych w roku szkolnym 20122013 „Ostatni raz z moją klasą…” Prowadząca: Szkoła baczność! Sztandar szkoły wprowadzić! Do hymnu ! Wystąpienie przedstawicieli maturzystów. W dniu dzisiejszym otrzymamy świadectwa ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej. Witamy serdecznie przybyłych na tę uroczystość gości: dyrekcję szkoły, całe grono pedagogiczne, rodziców i Was, koleżanki i koledzy. Witamy wszystkich, którzy uwierzyli, że uda nam się przejść kruchy most nad rwącą rzeką wiedzy. Cytując słowa młodopolskiego poety Leopolda Staffa, z niedowierzaniem uświadamiamy sobie jak wiele za nami: Szedłem lekko jak motyl I ciężko jak słoń, Szedłem pewnie jak tancerz I chwiejnie jak ślepiec. Nie wierzyłem, że przejdę ten most, I gdy stoję już na drugim brzegu, Nie wierzę, że przeszedłem. Trudno uwierzyć, że to już drugi brzeg. Szliśmy przez ten most w różnym tempie, na różne sposoby. Bywały chwile radosne, wiążące się z przyjemnymi zdarzeniami-satysfakcjonujące stopnie ze sprawdzianów, mile spędzony czas w gronie przyjaciół, ale także te smutne-szkolne niepowodzenia, porażki, nieporozumienia na forum klasy. I w tych radosnych i smutnych momentach byli z nami nauczyciele, a nade wszystko wychowawcy, którym właśnie teraz chcielibyśmy serdecznie podziękować: - Dziękujemy Pani Ewie Reguckiej- za trud włożony w kształtowanie młodej osobowości, jakże często przez nas niedoceniany. - Dziękujemy Pani Iwonie Martynie- za zaangażowanie i poświęcenie w prowadzeniu zespołu klasowego. - Dziękujemy Panu Romanowi Skrzatowi –– za przekazywanie nam z pełną determinacją wiedzy merytorycznej i praktycznej, niezbędnej do podjęcia dalszej nauki lub pracy w wybranym zawodzie. - Dziękujemy Panu Michałowi Komackiemu - za uczenie nas postaw etycznych, aby młody człowiek w szybkim tempie rozwoju komunikacji międzyludzkiej nie pogubił się i odnalazł właściwą drogę życia. - Wszystkim nauczycielom oraz Dyrekcji- za wyrozumiałość, cierpliwość i życzliwość, za to wszystko czego nawet nie zdołaliśmy wyliczyć-dziękujemy. ( Piosenka z podkładem Czerwonych gitar „W drogę”.) uczniów klas młodszych. Dzisiejsze spotkanie dla tegorocznych maturzystów jest szczególnie uroczyste. To ostatnia okazja do podsumowania Waszej pracy w ciągu tych kilku lat nauki szkole, do refleksji i zadumy. W imieniu trzecioklasistów dziękuję Wam za wspólne lata spędzone razem w murach naszej szkoły. Miło nam było spotykać starszych kolegów i koleżanki na korytarzach, podczas przerw. Muszę wyznać, że na pewno będzie nam Was brakowało. Wszystko ma jednak swój początek i koniec. Czas Waszych zmagań zakończył się sukcesem. Przed Wami jeszcze egzaminy maturalne. Życzę Wam szerokiej drogi! Jesteśmy przekonani, że gdziekolwiek rzuci Was los, będziecie godnie reprezentować naszą szkołę. Pamiętajcie też, że jej drzwi będą dla Was zawsze otwarte. Uczeń : Do zobaczenia w dorosłym życiu na innej drodze, na innym szlaku. Z bagażem wspomnień na dnie, w ukryciu wśród masy pytań w pełnym plecaku. Przyszłość- jak wielki znak zapytania pełna rozterek i niepokoju. Bez odpowiedzi na takie pytania w codziennej pracy, w chwilach spokoju. Stoimy w progu tej naszej drogi tacy malutcy, tacy nieśmiali. Z cichą nadzieją, by los nie był srogi, byśmy do celu dotarli cali. Otwarci, prawi, pełni miłości, idźmy odważnie przez nasze życie, by w końcu drogi bez wątpliwości, w lustro popatrzeć na swe odbicie. Prowadząca: Dzisiejsza uroczystość jest także okazją do wręczenia nagród, wyróżnień oraz podziękowań za cztery lata nauki i sukcesy w różnych dziedzinach. O zabranie głosu i uhonorowanie najlepszych absolwentów naszej szkoły prosimy Pana Dyrektora oraz wychowawców klas maturalnych. O wystąpienie proszone są następujące osoby : z technikum Ekonomicznego: Halina Wrona ,Edyta Wiechnik, Aneta Stasiak, Anna Pierścionek, Agnieszka Miazga z technikum Budowlanego: Mirosław Gzik, Andrzej Kotuła z technikum Handlowego : Dorota Pastucha, Patrycja Bieńko, Izabela Widz z technikum Mechanicznego: Krystian Żaba, Grzegorz Fedurek O wręczenie nagród za osiągnięcia artystyczne i reprezentowanie szkoły na zewnątrz prosimy Panią Annę Szmidt. O wystąpienie prosimy Anetę Stasiak z kl. IV Technikum Ekonomicznego O wręczenie nagród za udział w trzymiesięcznym kursie internetowym „Filmoteka szkolna. Akcje” prosimy Panią Emilię Żuber. O wystąpienie proszone są następujące osoby: Andrzej Kotuła z klasy , Piotr Jachura , Mirosław Gzik z klasy IV Technikum Budowlanego, Jarosław Mazur, z klasy IV Technikum Budowlanego, Bartłomiej Kubicki z klasy O wręczenie nagród za osiągnięcia sportowe prosimy Pana Jarosława Mędrka O wystąpienie prosimy Dorotę Pastuchę z klasy IV Technikum Handlowego oraz Jarosława Szabata z klasy IV Technikum Budowlanego Prowadzaca : Matura to wielkie wyzwanie. Na jej temat padło już wiele słów zupełnie serio. Czas spojrzeć na nią z przymrużeniem oka. Nie dajmy się oślepić tej powadze i zdystansujmy się od matury. Na moment odejdźmy od problemu, a gdy trochę się z niego pośmiejemy, stanie się on mniej straszny. Pisenka- ona tańczy dla mnie……. - skecz „Życie szkolne” Prowadząca: Jest nam bardzo miło widzieć na Waszych twarzach uśmiechy. Cieszymy się , że kolejny etap życia macie już za sobą, jeszcze tylko na egzaminie trzeba pokazać się z najlepszej strony, udowodnić sobie i innym, że umiecie poradzić sobie z życiowymi wyzwaniami.. Gdy już zdacie wszystkie egzaminy, sprostacie wyzwaniom i wymaganiom matury prosimy Was o to , by wkraczając w nowe życie nie zapominać o swojej szkole, bo my o was nie zapomnimy. Prezentacja multimedialna – Ostatni raz z moją klasą Dziękujemy z a uwagę Szkoła baczność! Sztandar szkoły wyprowadzić! Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.

Uroczyste pożegnanie klas maturalnych w BCE. W dniu 29.04.2022 r. w Bielskim Centrum Edukacji odbyła się uroczystośćpożegnania klas maturalnych.Pani Dyrektor mgr Iwona Włodek wręczyła dyplomy i wyróżnienia słuchaczomz najwyższą średnią ocen. Wszyscy Absolwenci Liceum Ogólnokształcącegodla Dorosłych w Bielskim Centrum 30 kwietnia Zespół Szkól Weterynaryjnych i Ogólnokształcących Nr 7 w Łomży opuściło 192 absolwentów klas maturalnych:Klasa III a Liceum Ogólnokształcące – wychowawczyni Pani Danuta ŁaskaKlasa IV b Technikum Technologii Żywności – wychowawczyni Pani Dorota ChilińskaKlasa IV c Technikum Technologii Żywności – wychowawczyni Pani Katarzyna ChojnowskaKlasa IV e Technikum Weterynaryjne – wychowawczyni Pani Ewa ChludzińskaKlasa IV f Technikum Weterynaryjne- wychowawczyni Pani Małgorzata NagrodzkaKlasa IV g Technikum Weterynaryjne – wychowawczyni Pani Wioletta ChludzińskaKlasa IV hi Technikum Agrobiznesu i Technikum Architektury Krajobrazu – wychowawczyni Pani Magdalena BudziszewskaNaszym maturzystom życzymy powodzenia na maturze i egzaminie zawodowym!Opracowała:Magdalena BudziszewskaObejrzyj galerię zdjęć z wydarzenia

Ewa Drzazga: A teraz rora na stały element naszego programu, pytania z wykrywaczem kłamstw. 1.Czy kiedykolwiek ściągałeś/aś na teście? T:Nie (prawda) To były czasy kiedy nawet bym na to nie wpadła. Poza tym, trochę ciężko jest jakkolwiek ściągać jak ma się mapę, na której trzeba cos zaznaczyć.

Dzień 29 kwietnia 2022 roku był dniem, do którego słowa ,, coś się kończy, coś się zaczyna” pasowały jak Leonardo da Vinci do miana jednego z największych geniuszy w historii albo, by uderzyć w bardziej swojskie tematy, jak truskawki do śmietany w ciepły, lipcowy wieczór. Tamto piątkowe popołudnie było tym punktem w historii, w którym nasza szkolna społeczność żegnała tegorocznych maturzystów. Nadszedł dla nich ten nieubłagany czas, kiedy trzeba było zakończyć tę drogę pełną sprawdzianów, prac domowych, ale także zdumiewających i nieprzewidywalnych zdarzeń. Trzeba było pożegnać doskonale znane szkolne mury w celu stawienia czoła nowym wyzwaniom i najdziwniejszym rzeczom, jakie kreatywne, czasem złośliwe, ale niezwykle fascynujące życie rzuca pod nogi młodym ludziom, absolwentom szkół średnich. Niepodobieństwem jednak byłoby naszych licealnych starszaków godnie w ten świat szeroki nie odprawić. Odprawiny zaczęły się, tradycyjnie, od przekazania sztandaru Liceum Ogólnokształcącego im. ks. prof. Włodzimierza Sedlaka w ręce tych, którzy zgodnie mogą sobie śpiewać ,,Już za rok matura”- uczniów klas trzecich liceum czteroletniego. Podczas tej krótkiej ceremonii i przy słowie wstępnym wygłoszonym przez Panią Dyrektor Marzenę Czerwonkę na własnej skórze można było doświadczyć, że dzieją się właśnie rzeczy wyjątkowej wagi. Zaraz potem uczniowie właśnie schodzący z naszej licealnej sceny zaczęli powoli ściągać do stolika, przy którym z rąk Pana Dyrektora Czesława Sieczki i Pani Dyrektor Marzeny Czerwonki otrzymywali świadectwa. Gdy ten punkt programu się zakończył, nastąpiła część artystyczna. Przy tej okazji zaprosiliśmy maturzystów do wspólnej zabawy, gdzie trzeba było wykazać się wiedzą i zimną krwią. Przebieg gry był następujący: osiem odważnych osób zasiadło w okręgu na ośmiu wspaniałych ,,tronach” klasy biznes rozmiaru miniaturowego, przygotowanych na tę okazję. Podczas gdy w tle groźnie rozbrzmiewał dźwięk tykającego zegara, uczestnicy odpowiadali na zadawane pytania, przy okazji przekazując sobie pięknie przystrojone pudełko. Zła odpowiedź skutkowała przetrzymaniem kłopotliwej rzeczy w swoich rękach, co z kolei zwiększało ryzyko odpadnięcia. Powodem takiego stanu rzeczy był fakt, że gdy o uszy obecnych obijał się wygenerowany dźwięk wybuchu, osoba trzymająca wyżej wspomniany przedmiot kończyła uczestnictwo w dalszej części rozgrywki. Śmiech zaangażowanych i obecnych na widowni był chyba najlepszym świadectwem, że gra swoją rolę rozluźniająco – rozweselającą należycie spełniła. Swoją cegiełkę dołożyli oczywiście sami główni bohaterowie piątkowych wydarzeń. Do podziękowań dołączyli prezentację zdjęć z okresu szkolnego, jak i również z okresu dzieciństwa. Piękne wykonanie piosenek w wykonaniu maturzystek dopełniło dzieła. Występ, w trakcie którego z wywiadów przeprowadzonych z naszymi starszymi kolegami i koleżankami mogliśmy się dowiedzieć, jak wspominają czas spędzony w naszej szkole, został zwieńczony wręczeniem drobnych upominków od klas trzecich liceum 4 – letniego. Na koniec tego pisania, pozwolę sobie zwrócić się jeszcze raz do maturzystów. Moi Drodzy! Wchodzicie teraz w naprawdę dorosłe życie. Od razu powiedzmy sobie szczerze: łatwo nie będzie. Tym bardziej chciałbym Wam życzyć wytrwałości, cierpliwości i optymizmu. Po prostu: powodzenia! Ł. Niewadzi

W dniu 30.04.2021 miało miejsce uroczyste pożegnanie klas maturalnych, prezentujemy film przygotowany przez klasy drugie, żegnający maturzystów.═════════════

^{Katalog Katarzyna Marcinkowska, 2010-11-23PiłaJęzyk polski, ScenariuszeScenariusz uroczystości - Pożegnanieklas maturalnych Katarzyna Marcinkowska SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI NA ZAKOŃCZENIE ROKU SZKOLNEGO – POŻEGNANIE KLAS MATURALNYCH. MOTTO: „Dopomóż dzisiaj odchodzącym chwilom, by jutro były warte wspomnień”. Małgorzata Stolarska (1. Wprowadzenie sztandaru) Pani Alicja ..... prosi o wprowadzenie sztandaru. (2. Powitanie gości oraz przemówienie) Pani dyrektor wita zaproszonych gości (3. Przemówienia gości i wręczenie nagród) Wejście konferansjerów Konferansjer I (Michał) Witam wszystkich bardzo serdecznie w imieniu społeczności uczniowskiej naszej szkoły. Ja nazywam się Michał ........ i występuję dziś w towarzystwie mojej koleżanki z klasy - Kasi ......... (Kasia – ukłon). Konferansjer II (Kasia) Szanowni Państwo, koleżanki i koledzy! Przypadł nam w udziale wielki zaszczyt poprowadzenia tej wspaniałej uroczystości, dlatego ośmielam się prosić o zabranie głosu zaproszonych gości. Goście występują wg swojego uznania, bez wyczytywania z listy. Niektórzy wręczają absolwentom przygotowane nagrody(albumy, książki, dyplomy). Gdy wystąpią już wszyscy zaproszeni - głos zabierze Patrycja ........ w imieniu Samorządu Uczniowskiego Przemówienie SU: Drodzy Absolwenci! W imieniu wszystkich uczniów młodszych klas dziękuję Wam za lata spędzone wspólnie w murach naszej szkoły. Muszę wyznać, że na pewno będzie nam Was brakowało, jednak postaramy się godnie Was zastąpić. Dziś nadeszła pora rozstania i pożegnania. Myślę jednak, że nieprędko zapomnicie o naszych nauczycielach i wychowawcach, młodszych kolegach i koleżankach... Jesteśmy przekonani, że gdziekolwiek rzuci Was los, będziecie godnie reprezentować naszą szkołę. Pamiętajcie też, że jej drzwi będą dla Was zawsze otwarte. Kochani! Żegnamy Was życzeniami płynącymi z głębi serca: Niech omijają Was troski, smutki i zwątpienia, a towarzyszy radość, zrozumienie i przyjaźń. Społeczność uczniowska życzy Wam też: - pomyślnego zdania egzaminu dojrzałości; - optymizmu i wiary w siebie; - oraz wspaniałej przyszłości! (4. Ślubowanie absolwentów) Pani wicedyrektor prosi o wystąpienie osób wybranych do ślubowania absolwentów, odbywa się ślubowanie. (5. Wyprowadzenie sztandaru) Pani wicedyrektor wydaje komendę „BACZNOŚĆ” i zarządza wyprowadzenie sztandaru. (6. Przemówienie rodziców absolwentów) Konferansjer I (Michał) Drodzy rodzice dzisiejszych absolwentów. Czas płynie nieubłaganie i właśnie nastał ten dzień, gdy wasze córki i synowie stawiają pierwszy krok w dorosłość. Prosimy Państwa o kilka słów komentarza do tej sytuacji. Jeden z rodziców przemawia, składa podziękowania, udziela porad na przyszłość (7. Przemówienie absolwentów) Konferansjer II (Kasia) Teraz proszę o zabranie głosu przedstawiciela absolwentów Wychodzi ktoś z maturzystów, wygłasza swoje przemówienie. Powinien koniecznie nawiązać do tego, że kwiaty są symbolem wdzięczności, niewyrachowanej i szczerej sympatii oraz poprosić o ich przyjęcie. (8. Wręczenie kwiatów przez absolwentów dyrekcji, nauczycielom i personelowi) Kiedy wybrani wcześniej uczniowie wręczają kwiaty, na scenie instaluje się zespół oraz recytatorzy. W razie zbyt długiego gwaru p. wicedyrektor prosi zgromadzonych o spokój i wysłuchanie krótkiego programu artystycznego (9. Program artystyczny) Konferansjer I (Michał) Wiele jest sentencji, złotych myśli, drogowskazów, które mogą pełnić rolę przewodnika po drogach i bezdrożach życia. I choć nie wolno robić fałszywych kroków, to iść trzeba. Czasem nawet pod prąd... Konferansjer II (Kasia) Patrząc wstecz na zadeptane ścieżki, każdy z Was dostrzeże zwykłą, ludzką rzecz - pamięć rzeczy przeszłych. Dzisiaj, zamykając pewien etap w swoim życiu i zaczynając nowy, zostawiacie cząstkę siebie właśnie tutaj, w tej szkole, by ruszyć dalej... Recytatorka 1 : Zapytam wiatr Czy mogę wiać Tam, gdzie chcę Zapytam Słońce Czy taki blask Też mogę mieć Zapytam kwiat Czy siebie w darze Mogę dać Zapytam górę Czy piękny widok Widać z niej Zapytam morze Czy kropla w nim Sobą jest Zapytam drzewo Czy rosnąć zawsze Ja mogę też Zapytam żar Czy iskra też Będzie nim Zapytam ptaka Czy da mi skrzydła Bym mogła latać Recytator 2 : Niezapomniane młodzieńcze lata! Szkolne wspomnienia niezapomniane! Na ciężkich drogach chmurnego świata Wyście jak balsam na krwawą ranę! Gdy wstecz obrócę wzrok taki łzawy, Wnet się jak czarem byt złoci szary- Niech żyje przyjaźń ze szkolnej ławy! Niech żyją nasze dawne wagary! Piosenka: PRZEMIJA URODA W NAS Pomiędzy ustami a brzegiem, pucharu głębina a niebem, pomiędzy szaleństwem a złem jest czas na zadumę i sen. Przemija uroda jak sława, a cnota pozostać nie rada. I nie wiem, co po nas na dnie, na pewno nie diament, o nie. Przemija uroda w nas, w zdumieniu i w oczach gwiazd, Przemija uroda jak nagła pogoda, jak zima w La Paz. Pomiędzy oddechem a śniegiem, pomiędzy zadyszką a biegiem, pomiędzy intrygą a grą jest czas na wytchnienie, na dom. Przemija uroda i zdrowie, ławeczka w Łazienkach nam w głowie. Zapytasz, co po mnie na dnie, na pewno nie feniks, o nie. Przemija uroda… Recytator 3: Ile razem dróg przebytych? Ile ścieżek przedeptanych? Ile deszczów, ile śniegów Wiszących nad latarniami? Ile listów, ile rozstań, Ciężkich godzin w miastach wielu ? I znów upór, żeby powstać i znów iść, i dojść do celu. Ile w trudzie nieustannym Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń? Ile chlebów rozkrajanych? Pocałunków? Schodów? Książek? Recytator 4: Oto jest nasz dzień codzienny, nasze małe budowanie, trud uparty i niezmienny, nieustanne kształtowanie. Słońce wschodzi i zachodzi, drzewa kwitną, liście ronią, my strumień rzeczywistości kształtujemy naszą dłonią. Pieśń III K. I. Gałczyński Piosenka: Widziałam wiatr o siwych włosach, roznosił spokój wśród pól, w miękkie babie lato kości grzał, a innym razem lasy kosił, spadał ostrzem z gór, młody był, Bogiem był i gnał wolny tak. Wiele dni, wiele lat, czas nas uczy pogody, zaplącze drogi, pomyli prawdy, nim zboże oddzieli od trawy. Bronisz się, siejesz wiatr, myślisz jestem tak młody, czas nas uczy pogody, tak od lat, tak od lat. Ilu ludzi czas wyleczył z ran, zamienił w spokój duże krwi, może kiedyś tam, pod jesień tak, znów czoło wypogodzi i wygładzi brwi. Widziałem dni w muzeach sennych, o wnętrzach zimnych jak mrok, starsi ludzie w rogach wielkich sal, księgi pięknych myśli pełne, pokrył gruby kurz, herbaty smak, kapci miękkich szum, spokój serc. Grażyna Łobaszewska Recytator 5: Nie wierzyłem Stojąc nad brzegiem rzeki, która była szeroka i rwista, że przejdę ten most, spleciony z cienkiej, kruchej trzciny powiązanej łykiem. Szedłem lekko jak motyl I ciężko jak słoń. Szedłem pewnie jak tancerz I chwiejnie jak ślepiec. Nie wierzyłem, że przejdę ten most, Nie wierzę, że przeszedłem Piosenka: Myslovitz Acidland Nie poddaj się, bierz życie jakim jest I pomyśl, że na drugie nie masz szans Po co ten stres, myślisz, że nie masz nic Każdy ma - nawet Ty Czasem trzeba to po prostu znaleźć Miłość, noc i deszcz, życie też Dlatego warto starać się Powiedz, czy naprawdę nic nie jesteś wart Znajdź to w sobie, tak Nie poddaj się, bierz życie jakim jest I pomyśl, że na drugie nie masz szans Ten kraj jest jak psychodeliczny lot Czujesz, że nie zmienisz nic Spróbuj wziąć z tego coś To przecież Twoje życie jest Popełniaj błędy i naprawiaj je Gdy dotkniesz dna odbijaj się Wykorzystaj czas, drugiego już nie będziesz miał Nie poddaj się, bierz życie jakim jest I pomyśl, że na drugie nie masz szans Odetchnij więc, zastanów się Znajdź jego sens, bierz życie takim jakie jest I ciągle szarp, i zmieniaj je Przed siebie idź, bierz życie takim jakie jest I zmieniaj je, i ciągle walcz, przed siebie idź Konferansjer I (Michał) W programie wykorzystano wiersze Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Leopolda Staffa, piosenki Grażyny Łobaszewskiej, Seweryna Krajewskiego oraz grupy Myslovitz. (10. Pożegnania klas przez ich wychowawców) Konferansjer II (Kasia) Bardzo proszę o wystąpienie wychowawców klas maturalnych, wręczenie nagród, dyplomów oraz listów gratulacyjnych dla rodziców. Zapraszam na środek Pana Mariusza......oraz klasę IV A. Zapraszam też przedstawicieli klas młodszych do wręczenia absolwentom skromnych upominków. Wychowawca przemawia, wręcza nagrody i dyplomy, listy gratulacyjne i świadectwa, przekazuje Dyrekcji tablo klas, uczniowie młodszej klasy wręczają swoje upominki Konferansjer I (Michał) Gdy klasa IV A wróci na swoje miejsca Zapraszam Pana Grzegorza ..... z klasą IV B oraz żegnających tę klasę przedstawicieli klas młodszych. Wychowawca przemawia, wręcza nagrody i dyplomy, listy gratulacyjne i świadectwa, przekazuje Dyrekcji tablo klas, uczniowie młodszej klasy wręczają swoje upominki Konferansjer I (Michał) Dziękujemy wszystkim za przybycie i wzięcie udziału w uroczystości. Mottem dzisiejszej uroczystości są słowa pani doktor Małgorzaty Stolarskiej: „Dopomóż dzisiaj odchodzącym chwilom, by jutro były warte wspomnień”... By rzeczywiście było co wspominać, prosimy Panią Renatę ...... o wykonanie ostatnich wspólnych fotografii klas. Na koniec piosenka: „Wznieś serce nad zło” Ryszarda Rynkowskiego Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.} „Każdy koniec daje szansę na nowy początek”. Paulo Coelho Pożegnanie klas maturalnych nigdy nie przebiega obojętnie. W tym roku jednak jest nietypowe. W Naftówce, podobnie jak w większości szkół, świadectwa będą czekać na absolwentów w pancernej szafie – tak w czasach pandemii wygląda zakończenie nauki dla maturzystów. Przykro nam bardzo, że nie możemy spotkać się […]

Beata KowalskaDariusz LelonekZespół Szkół im. Wł. Szaferaw Złotym Potoku SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI ZAKOŃCZENIA ROKU SZKOLNEGO KLAS MATURALNYCH Celem ogólnym jest podtrzymanie tradycji internatu, utrwalanie więzi koleżeńskich oraz rozwijanie i wykorzystanie zdolności artystycznych wychowanków. POWITANIE Dwóch prowadzących (dziewczyna i chłopak), witają zgromadzonych gości - w tle piosenka zespołu Kombi "POKOLENIE"Prowadząca: Witamy serdecznie wszystkich zgromadzonych na dzisiejszej uroczystości pożegnania absolwentów naszej szkoły, szczególnie ciepło tegorocznych maturzystów, dla których dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością w naszym dobry początek Wasza młodsza koleżanka przedstawi tekst Janusza Kofty "TWÓJ CZAS"Przyszedł twój czas,Daleka droga przyjacielu,Daleka droga...Rusza nas wielu ku swoim celomNa własnych nas nie nauczyStarszych przestrogaBędziemy błądzić,będziemy kluczyć - daleka droga cię onieśmielaJak innych wielu?Lecz stanąć w miejscu,To zostać w tyle,Tak Przed Wami jeszcze egzaminy maturalne. Wkrótce opuścicie szkolne mury. Każdy z Was, drodzy maturzyści zostawia tu kawałek siebie, swoje przyjaźnie i sympatie, marzenia i tęsknoty. Mamy nadzieję, że w Waszej pamięci pozostaną tylko piękne wspomnienia wspólnie spędzonych Pozostając z tą nadzieją zapraszamy na część artystyczną przygotowaną przez młodszych kolegów. CZĘŚĆ ARTYSTYCZNAI. WSPOMINKI Z PRZYMRUŻENIEM OKA czyli czas przeszły maturzystyProwadząca: Czas płynie, mijają lata, wiele z nich spędziliśmy w szkolnej ławce, ale czy możemy powiedzieć, że wiemy wszystko? Posłuchajcie pary swoich młodszych kolegów w wierszu W. Ścisłowskiego "WIEM I ... NIE WIEM".Ja wiem, co to jest tangens, Ja wiem, gdzie żyją kangury,Ja wiem gdzie płynie GangesOraz gdzie leży Turyn! Ja wiem, co to jest atom, Ja wiem jak powstaje pasat, Ja wiem, co ganił Katon, Znam kwasów moc i wiem kto walczył pod Płowcami,Ja wiem, że wiąz jest drzewem,Lecz mówiąc między namiJednego tylko nie wiem:Nie wiem,czy zdam egzamin,Nie wiem czy złapię dwóję,A mówiąc między nami -To właśnie Zdarza się również wcale nie tak rzadko, że w związku ze szkołą targają nami sprzeczne uczucia. Wyrazicielem ich będzie nasz następny kolega, który wyśpiewa nam te rozterki w przeróbce (specjalnie na tą okazję ) "Niepewności" Marka piosenki:Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę,Wręcz tracę zmysły, kiedy cię gdy cię długo nie oglądam,Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądamI tęskniąc sobie zadaję pytanie:Jak już cię skończę, co się ze mną stanie?La, la, la....Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcaleAbym przed Wami szedł wylewać żale,Idąc bez celu nie pilnując drogiSam nie pojmuję jak w twe zajdę wchodząc sobie zadaję pytanie:Jak już cię skończę, co się ze mną stanie?II. CZAS PRAWIE TERAŹNIEJSZYProwadzący: To było dla Was jeszcze tak niedawno, a dla tych dwóch dziewczyn występujących w skeczu "WYWIADÓWKA", to jeszcze długa, nie zawsze miła codzienność. Nie zamówiliśmy co prawda Kabaretu Moralnego Niepokoju, ale nasze koleżanki też sobie doskonale Dalszy ciąg opowieści w czasie prawie teraźniejszym. Tym razem o bardziej przyjemnych (dla wielu) chwilach związanych z chodzeniem do szkoły. Wiersz A. Oppmana "WAGARY" i kolejny młodszy młodzieńcze lata!Szkolne wspomnienia niezapomniane!Na ciężkich drogach chmurnego świataWyście jak balsam na krwawą ranę!Gdy wstecz obrócę wzrok taki łzawy,Wnet się jak czarem byt złoci szary -Niech żyje przyjaźń ze szkolnej ławy!Niech żyją nasze dawne wagary! III. CZAS PRZYSZŁY - czyli dni, których jeszcze nie znamyProwadzący: A teraz chwila z muzyką. Posłuchajmy piosenki dedykowanej, jak wszystko w dzisiejszym programie naszym maturzystom. Zapraszamy wykonawcę piosenki Marka Grechuty "DNI, KTÓRYCH JESZCZE NIE ZNAMY".Tekst piosenki:Tyle było dni do utraty siłDo utraty tchu tyle było żałujesz tych, z których nie masz nic, Jedno warto znać, jedno tylko wiedz, że... Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy, Ważnych jest kilka tych chwil, na które czekamy. Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy, Ważnych jest kilka tych chwil, na które rozpoznać ludzi, których jeszcze nie znamy?Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?Jak oddzielić nagle swój rozum od serca?Jak usłyszysz siebie spośród śpiewu tłumu?Jak rozpoznać ludzi, których jeszcze nie znamy?Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?Jak odnaleźć nagle radość i nadzieję?Odpowiedzi szukaj, czasu jest tak niewiele!Prowadząca: Przed Wami nadzieje, niepokoje i szukanie własnej drogi życia. Na tej drodze spotkacie mnóstwo znaków zapytania, ale to dopiero jutro. Dziś się bawimy i chcemy Wam dać trochę "podpowiedzi". Prowadzący: A może będzie Wam dane "zasmakowanie" życia studenckiego? Ku przestrodze "PAMIĘTNIK STUDENTA ZNALEZIONY W ZSYPIE" autor Jacek "pamiętnika":4 lipca - Zdał ja na studia. Ot i życie studenta prowadzić października - Mieszkanie ja dostał w akademiku. Mieszkamy we trzech plus październik - Doładowali jeszcze trzech do październik - Napisali my pismo do pana rektora, że jak doda jeszcze dwóch, to się październik - Przyszła odpowiedź od pana rektora. Dodał październik - Nad ranem ten nade mną powiedział, żebym obudził tego pode mną, bo ten pod nim idzie na 6-tą do kościoła. Od dziś będziemy spać tak, żeby ci, którzy pierwsi idą spali na listopad - Dziś spałem do 11-tej, bo ten nade mną był po imprezie i musiał się listopad - Piątek, dziś spałem pod spodem. O 4-tej rano straciłem przytomność. Wszyscy porozjeżdżali się do domu, mnie obudzili dopiero w poniedziałek listopad - Przyszedł list z domu. Pytają czemu nie przyjechałem na wesele brata. Przecież nie napiszę, że leżałem bez czucia na podłodze. Napisałem, że złamałem listopad - Złamałem listopad - listopad - grudnia - Przekuliśmy się do pokoju stycznia - Wczoraj przyszła do mnie Kaśka. Było fajnie. Oglądaliśmy styczeń - Imieniny styczeń - Urodziny Zbycha. Jutro impreza u Bolka. Nie wiem, czy luty - Kuję do luty - Oblałem luty - Oblewam oblany kwiecień - Wyrzucili mnie z akademika. Wieczorem wróciłem przez okno. Koledzy się - Występuję w ....... Robię z siebie Myślicie, że szukanie pracy będzie łatwiejsze? No to posłuchajcie jak może być. Opowiedzą Wam o tym dwie nasze koleżanki w Skeczu "SZUKAM PRACY".Prowadzący: A teraz Skecz "BIURO MATRYMONIALNE"- tekst skeczu pochodzi z Kabaretu Moralnego Niepokoju. Koledzy trochę Was Moglibyśmy jeszcze długo w tym tonie, ale wiadomo, że każdy z Was wybierze swoją drogę życia. My tylko możemy Wam życzyć by była ona usłana sukcesami. Prowadzący: Uzupełnieniem naszych życzeń będzie piosenka „ACIDLAND" Zespołu MYSLOVITZ z wynikającym z niej przesłaniem cytuję "...nie poddaj się, bierz życie jakim jest...". Więcej „wyśpiewają" Wam młodsi PREZENTACJA MULTIMEDIALNA - "HISTORIA MATURZYSTÓW"Prowadząca: (w tle piosenka Zespołu IRA "ZATRZYMAJ MNIE, NIE DAJ MI ODEJŚĆ")Więc zapraszamy Panowie i PanieTo maturzyści są na ekraniePrzez cztery lata nauki i pracyTak nam wyrośli, teraz są postawa, ubrania, włosy...Jak się potoczą ich dalsze losy?Na ekranie Prowadzący przedstawiają przygotowaną wcześniej Prezentację multimedialną - „ HISTORIA MATURZYSTÓW” zawierającą zdjęcia maturzystów w nietypowych sytuacjach czy pozach wraz ze śmiesznymi podpisami i wierszykami o nich autorstwa młodszych Myślę, że niejeden z Was zgodzi się z Julianem Tuwimem, który w wierszu "NAUKA" pisze:Nauczyli mnie mnóstwa mądrości,Logarytmów, wzorów i formułekZ kwadracików, trójkącików i kółekNauczyli mnie nieskończoności. Wiem o kuli napełnionej lodem O bursztynie, co się go pociera Wiem, że ciało pogrążone w wodę Traci tyle ile... et Wiemy też, że wiedzę jak dokonywać właściwych wyborów w życiu, musicie zdobywać sami. Dla każdego z nas szczęście znaczy co innego i każdy z nas wybierze swoją drogę Logan "SPOTKANIE Z ŻYCIEM"Każdego dnia wśród szumnych prawdNajprostsze z pytań dyktuje świat:Dokąd mam iść? O co się bić?Dla kogo warto żyć?...Jak w każdej grze, musimy mieć czasem szczęście, by wiodło pogoni dnia niejeden raz poznamy życia się wszyscy występujący w spotkaniu. Kolejno recytują fragmenty wiersza W. Ścisłowskiego "I TY MOŻESZ BYĆ EINSTEINEM"Tekst wiersza:Nie bądź osłem do kwadratuDo sześcianu mędrcem bądźWiedza to jest silny atutStaraj się go w rękę wziąć. Nie twierdź ni w pięć ni w dziesięć, Że cię prześladuje pech. Nigdy nie mów "ja tam nie wiem" Kiedy zliczysz choć do gdzie trzeba ruszaj głowąI wysoko głowę nieś,Oceniając na różowoSwych komórek szarych treść. I ty możesz być Einsteinem, Jeśli bardzo tego chcesz! A zdolności nadzwyczajne Mogą drzemać w tobie też!Tak więc stale mierz wysoko!Tam gdzie Szklanej Góry grzbiet,Nie rób nic "pi razy oko"Bo do zera spadniesz wnet! Nie wiesz w żadne dni feralne, Życie to otwarta gra, I ty możesz być Einsteinem Gdy energię w sobie masz!Prowadzący: Zrobiło się bardzo poważnie, to znaczy, że nadszedł czas pożegnania. Kończy się kolejny etap Waszego życia. Czekają Was nowe wyzwania: matura, egzamin zawodowy, studia, praca, założenie rodziny. Żegnamy Was życzeniami płynącymi z głębi serca. Życzymy Wam, by każdy nowy wybór był trafny i spełnił Wasze oczekiwania i Niech omijają Was troski i zmartwienia a kiedy czas zagłuszy pamięć szkolnych zdarzeń, niech te drobne upominki pomogą Wam wspominać wspólnie spędzone chwile. Tym razem będą to Wasze karykatury, wykonane przez dwie uzdolnione plastycznie wręczają upominki maturzystom. W tle piosenka Stanisława Sojki "TOLERANCJA".Zaproszenie na poczęstunek.

^{piosenka na pożegnanie absolwentów szkoły 31 26 21 17 13 9 5 ścia Wam! zmian. Wy bie my ży czy my szczę a przed Wa mi wie le le sza cie. o rsze wspo le cie, to sta Ko Niech dro gę wy ru szaj cie! Ko o pu szcza was! dni. czas, drzwi. stkich lnych na dszedł Was wszy szko mu ry dla nia rte my łych, gna nia zsta twa drze dro gę, no wy e}

Przedstawiamy Pańśtwu kabaretowy scenariuszpożegnania uczniów klas maturalnych. Scenariusz uroczystości na pożegnanie maturzystówGrupka uczniów – bardzo przestraszonych – wchodzi do klasy. Zachowują się niepewnie. Nieśmiało zajmują miejsca w „Co ja robię tu ?” – ELEKTRYCZNE GITARYNARRATOR: Czy pamiętacie początek roku szkolnego, kiedy ze smutkiem w oczach i rozpaczą w sercu po raz kolejny przekraczaliśmy mury nowej szkoły? Z żalem myśleliśmy o minionych wakacjach, a następne wydawały się tak odległe...Niektórym się wydaje, że nie ma nic łatwiejszego, niż zostać uczniem. Przekonajmy się więc, czy to „Jak upiec ucznia?” Uczennica w stroju kucharki z akcesoriami kuchennymi (łyżka drewniana, miska, wałek, dzbanek...), mąką i różnymi wiecie, jak trudno zostać uczniem?Nie wystarczy samo chodzenie do szkoły. Potrzebnych jest jeszcze parę innych składników. Oto dokładny przepis: formowanie ucznia rozpoczyna się już w przedszkolu i kontynuowane jest w latach następnych. Początkowo nie trzeba wielu składników. Wystarczy nieco odwagi, doprawionej sporą dawka nieśmiałości, która w trakcie dalszej obróbki wyparowuje. Stopniowo dodajemy hojnie wyobraźni i wrażliwości, poczucia humoru i szczyptę złośliwości. Wlewając wciąż nową wiedzę, zaprawiamy systematycznością, łagodnie mieszając. Nie zapominamy o kaskadzie pomysłowości i beczce sprytu, które stopniowo dolewamy do wyrabianego ciasta. Doprawiamy to umiejętnością ściągania i zabiegania o lepsze stopnie, dodajemy dobry wzrok i słuch. Ciasto formujemy na kształt barana, osła, gęsi, cielęcia lub papugi. Wypiekamy następnie w temperaturze, jaką osiąga nauczyciel podczas furii przez 45 minut zapominamy o nakłuwaniu cyrklem lub innym ostrym przyrządem szkolnym w celu wypuszczenia wody sodowej z w miarę artystycznie, posypując odrobiną lizusostwa i obłudy. Okładamy słodkimi uśmiechami, pozorami pilności i stekiem bezbrzeżnych kłamstw. Podajemy to rodzinie, aby się cieszyła i społeczeństwu, aby się z tym formę z ciastem do pieca, po chwili wychodzi upieczony uczeń w stroju wzorowym ( lub niegrzecznym).NARRATOR: W naszej społeczności szkolnej możemy spotkać takie jednostki, których marzenia sięgają wyżej, niż marzenia zwykłego uczeń w „Kandydat na dyrektora” Drodzy Nauczyciele, Koleżanki i Koledzy!Chciałbym dzisiaj , w tym uroczystym dniu zakończenia roku szkolnego, zwierzyć się wam z mojego największego marzenia. Chciałbym zostać DYREKTOREM SZKOŁY. Nawet sobie nie wyobrażacie, jakie mam plany. Nie chwaląc się, byłbym bezkonkurencyjny. Oto mój program zreformowania szkoły: 1. Na korytarzach automaty z czapkami-niewidkami dla nieprzygotowanych uczniów, aby ich nauczyciele nie Magiczne czujniki, dzięki którym nauczyciele na klasówkach nie widzieliby ściąg i nie słyszeli Raz na kwartał jeden dzień generalnego przebaczenia i spełniania wszelkich pragnień Usunięcie ze słownika wyrazów „wagarowicz” i „leń” jako obraźliwych dla człowieka w wieku Zatrudnienie odźwiernego, który witałby uczniów przy drzwiach uściskiem dłoni, dodając im tym samym odwagi do dalszych utarczek z Obowiązkowe bezpłatne półroczne wakacje dla wszystkich uczniów szkoły np. na Wyspach Do programu zakończenia roku szkolnego wprowadziłbym podziękowanie każdemu uczniowi z osobna za to, że wytrzymał całoroczne starcie: on kontra kilkudziesięcioosobowa Rada Pedagogiczna. Sami widzicie, że z takim programem mogę chyba startować w konkursie na młodzieżowego dyrektora szkoły. Wygrana murowana!NARRATOR: Niestety, do tej pory mamy szkołę, w której...Scenka: „W czasie lekcji dzieci się nudzą” do melodii „W czasie deszczu dzieci się nudzą”Jedna osoba śpiewa zwrotki, wszyscy refren. Uczniowie demonstrują swoje W czasie lekcji dzieci się nudzą,to ogólnie znana rzecz, choć mniej trudzą się i mniej brudzą się,ale za to nudzą się w statki albo w karty, ławki „zdobią” nie na żarty,markerami mażąc jei śpiewając słowa te:W czasie lekcji...Więc tu trzeba by zalecić,by nie miały lekcji dzieci,a już jeśli one są,to uważać bardzo, bo:W czasie lekcji... NARRATOR: Nudę na lekcjach przerywają tylko ciekawe powiedzonka nauczycieli, np.· Weźcie sobie te kapcie do serca.· To że noszę okulary, nie znaczy, że jestem głucha.· Klasa chodzi po klasie i nie zwraca uwagi na moje uwagi.· Zaborcy podzielili Polskę na trzy nierówne uczniowie próbują sobie urozmaicić czas na lekcji, tworząc własne „Copywriter”. Kilku uczniów prezentuje swoje teksty.· „Gdy miałem 4 latka, dostałem pierwszy cukierek od dziadka. To był Werthers Original. Mam go do dziś, paskudztwo nie dało się rozgryźć. Chcecie spróbować?” (rzuca cukierek)· „Pasta Kiwi każdy byt wykrzywi!”· „Po Cola Cao zwiędnie ci ciało!”· „Zobaczyłeś w lusterku jeden pryszcz na policzku? Kup sobie Clerasil. Raz, dwa i będziesz miał całą twarz w pryszczach!”NARRATOR: Niestety, nauczyciele nie doceniają tej twórczości i łamią kariery przyszłych copywriterów (czytaj: ‘kopirajterów’).Za to podczas przerw nie ma mowy o nudzie. Na korytarzach słychać rozmowy i śmiechy, a w powietrzu unosi się tajemniczy dym...Scenka: „Długa przerwa. Zakręt.”Znad parawanu unoszą się kłęby dymu. Po chwili wychodzi stamtąd uczeń, strasznie kaszląc. Przyjeżdża karetka pogotowia. Lekarze zaczynają reanimację. Niestety, pacjent nie przeżył. Diabełki zabierają jego Nauczyciele lubią udzielać nagan. Dzisiaj odwrócimy sytuację...Scenka: „Nagany”.Wchodzą dwaj uczniowie z dziennikami. Otwierają je i drodzy nauczyciele, wychowawcy, pracownicy szkoły. Absolwenci upoważnili nas, aby w ostatnim dniu roku szkolnego wskazać pewne niedociągnięcia w waszej pracy i udzielić nagany. Mamy nadzieję, że będzie nam to wybaczone, jako że nie czynimy tego z wrodzonej złośliwości, a jedynie ku uciesze tu zgromadzonych.· Na początek udzielamy nagany POLONISTOM - za zbyt częste corridy ortograficzne i zmuszanie nas do bezustannej, morderczej walki z bykami ortograficznymi.· MATEMATYKOM – za sprowadzanie wszystkiego do wspólnego mianownika.· NAUCZYCIELOM JĘZYKÓW OBCYCH – za zaprzeczanie Rejowi, który twierdził: „...iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”.· HISTORYKOM – za teoretyczne omawianie, a nie praktyczne demonstrowanie bitew i potyczek historycznych.· GEOGRAFOM – za to, że nie pozwalają nam na umieszczenie Zwrotnika Raka na Biegunie Północnym oraz na przeniesienie Florydy nad Morze Bałtyckie.· BIOLOGOM – za uporczywe odchwaszczanie i nawożenie naszych jałowych poletek umysłowych.· FIZYKOM – za to, że nie stworzyli do tej pory perpetuum mobile do samoczynnego napełniania naszych głów wiedzą.· CHEMIKOM – za robienie nam z mózgu H2O.· NAUCZYCIELOM WYCHOWANIA FIZYCZNEGO – za to, że wbrew naszej woli prostują nam kręgosłupy.· KATECHETOM – za poskramianie naszych rogatych dusz i wybielanie czarnych charakterów – trud tyle ciężki, co bezowocny.· BIBLIOTEKARKOM – za to, że w dobie komputerów, wideo oraz Internetu zmuszają nas do pogłębiania wiedzy w przestarzały sposób – z książek.· HIGIENISTKOM – za to, że nie potrafiły, jak dotąd wynaleźć szczepionki przeciw lenistwu i głupocie.· Na koniec chcemy również udzielić nagany naszej DYREKCJI za to, że z wszystkich prawideł gramatycznych najczęściej stosuje tryb Do ciemnych zakamarków naszej szkoły zagląda czasem miłość. Dla jej ofiar świat nagle staje się różowy. Choć po pewnym czasie czar pryska, jednak szkolną sympatię będziemy wspominać ciepło, bo to przecież nasza pierwsza „Moja pierwsza miłość”. Do piosenki CZERWONYCH GITAR „Kto za tobą w szkole ganiał...” Dziewczyna i chłopak czule objęci, spacerują i uśmiechają się do siebie. Kwiaty, prezenty, czułości. Potem burzliwe Wreszcie finał. Przygotowania do matury. Obłęd w oczach, najbardziej wbijają się w pamięć słowa Sokratesa: „Wiem, że nic nie wiem”. Szukamy ostatniej deski ratunku i rujnujemy się „Ale ja nic nie umiem...” Po scenie przechadza się uczeń z deską na ramieniu, na której widać napis „Ostatnia deska ratunku”. Inni noszą worki różnej wielkości, z których wystają ściągi. Napisy na workach „dobrze przygotowany uczeń”, „Lepiej przygotowany uczeń”, „Wspaniale przygotowany uczeń” (z największym workiem).Uczennica obwieszona ściągami recytuje:Ja wiem, co to jest tangens,ja wiem, gdzie żyją kangury, ja wiem, gdzie płynie Gangesoraz gdzie leży Turyn!Ja wiem, co to jest atom,ja wiem, jak powstaje pasat,ja wiem, co ganił Katon,znam kwasów moc i wiem, kto pod Płowcami, ja wiem, że wiąz jest drzewem,lecz mówiąc między nami jednego tylko nie wiem:Nie wiem, czy zdam egzamin,nie wiem, czy złapię dwóję,a mówiąc między nami –to właśnie przewiduję./W. Ścisłowski „Wiem i... nie wiem”/Piosenka „Matura” – CZERWONE GITARYNARRATOR: Matura już za wami, teraz trzeba będzie odpowiadać na trudniejsze pytania - które niesie przekonani, że doskonale sobie poradzicie z wyzwaniami, jakie przed wami staną i mimo wątpliwości obierzecie właściwą „Acidland” – MYSLOVITZ lub „Dni, których nie znamy” – Marek Grechuta...........................Opracowały: mgr Małgorzata Bieniasz i mgr Aneta Dylska – nauczycielki języka polskiego w Zespole Szkół w Ropczycach (częściowo wykorzystując teksty z czasopism: „Bibliotekarz” i „Biblioteka w Szkole”).Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").

. 407 4 421 441 311 398 120 409

piosenki na pożegnanie klas maturalnych